Franco, honrado en casa de «don Manuel»

Fraga, el conselleiro y el pregonero (sentado)
Fraga, el conselleiro y el pregonero (sentado) |

Podría ser un pregón más. Es decir, el inicio discreto de las fiestas de San Ramón que Vilalba (Lugo) celebra a caballo entre agosto y septiembre. Podría ser el discurso interminable de casi todos los años, en el moderno auditorio poblado por vecinos vestidos de domingo que cuchichean sobre la idoneidad de tal o cuál dama de honor. Podría ser el discurso lleno de «recuerdo cuando» o «antes, cuando era joven». El homenaje a las tradiciones e historia local que siempre se le encarga a alguien famoso que nació en el pueblo pero emigró, curiosamente sin regresar muy a menudo a su tierra. Siempre con Manuel Fraga, «don Manuel», el alcalde y algún miembro de la Xunta presentes, luchando tanto como los miembros de la sufrida banda de música por permanecer despiertos.

Sin embargo, este año se recordó con una nostalgia inaudita a la figura del «generalísimo», a quien el pregonero, el periodista Antonio Domínguez Olano, llama «don Francisco Franco Bahamonde». El encargado de inaugurar las fiestas del pueblo de Fraga o Rouco Varela no tuvo reparos en acordarse públicamente de los «paseos» o de las placas en honor al dictador. Ni se despeinó al referirse al dictador por los términos impuestos por el régimen. Todo ello en un discurso caótico y difícil de seguir que dejó en un segundo plano las anécdotas sobre su juventud en el pueblo.

Los medios locales optaron por silenciar el homenaje público y se limitaron a sumarse a los continuos elogios de Domínguez Olano a Fraga, con quien Vilalba y España están para él en deuda. Tampoco faltaron en el discurso los elogios al antiguo presidente del Parlamento de Galicia (también vilalbés, también del PP), su hijo (concejal de Cultura), el alcalde (que logró otra mayoría absoluta más para el mismo partido en las últimas elecciones) o el cardenal de Madrid.

Algunos de los habituales a la cita pusieron mala cara. «Creo que nunca se hicieron referencias a Franco en estos términos», me comentó a la salida uno de ellos. «Es una pena que se estropee el inicio de las fiestas de esta manera y que no pase nada», lamentaba otro. No obstante, la elección del pregonero, prerrogativa del gobierno municipal, produjo también muchas sonrisas nostálgicas y algún que otro aplauso espontáneo.

Lo grave, más allá de la falta de transparencia en la elección del pregonero, no es que el ilustre vilalbés, que casi siempre lleva décadas fuera de Galicia, pueda decir lo que quiera. Eso es deseable. Lo grave es que se utilice un acto público, institucional pero puramente ornamental, para infectarlo con términos políticos y retórica franquista. Todo ello aderezado con adulaciones sin pudor siempre a los mismos, siempre segundos antes de cantar el himno gallego, que es de todos.

Quizás lo peor sea la satisfacción de algunos (no pocos) de los presentes y su reflejo inexistente al día siguiente en la prensa. Los que aplauden estos homenajes demuestran una democracia mal asumida, que consiste en utilizar la libertad de expresión en actos públicos como un altavoz para la morriña de tiempos pasados que, por supuesto, siempre fueron mejores. Un preámbulo perfecto para que las fiestas locales se desarrollen, como siempre, en un clima de «extraordinaria placidez».

Foto: María López (La Voz de Galicia)

12 respuestas a «Franco, honrado en casa de «don Manuel»»

  1. Avatar de Martin R.

    Nada nuevo, ¿no? Despues de todo Vilalba es un pueblo gobernado por los mismos de siempre, o que se deja gobernar (si la verdad es que siempre ganan…) por esa tropa do carallo.
    Recuerdo cuando se inauguró el monolito dedicado a CHAO REGO, mucha gente se escandalizó por ello; como si hubiese sido un criminal o algo por el estilo. Más tarde caí en la cuenta de que el señor Chao Rego no comulgaba demasiado con el «ideario?» oficial vilalbés. No creo que haya mucha gente escandalizada por el pregón de Olano en Vilalba; empezando por el alcalde y por su cuadrilla de competentes concejales, que aún se estarán riendo, pasando por el Diplodocus Iribarne y todo la masa de «hooligans» que los apoyan, ya no solo con su voto, sino con su servilismo y aquiescencia cotidiana.
    Por cierto, el periodico «A Voz de Vilalba» no dice nada, lo cual es no sólo de extrañar sino que se echa en falta… claro, como es San Ramón, se habrán pasado con los vermús.

  2. Avatar de meneao
    meneao

    coñece vostede a historia de chao rego??????? documéntese ben xa que hai xente que non ten un bon recordo de ese home, documéntese ben, descubra as sombríás sombras de ese nome

  3. […] censuren de novo As Actas Escuras porque seguen pensando o mesmo que a primeira vez que o fixeron e o mesmo que hai setenta anos; dixen que daquela, no 92 e seguintes, dicían que o espectáculo non se faría se o Bolaño, […]

  4. Avatar de pinchorla
    pinchorla

    <claro que ten que haber xente que non teña un bo recordo do cura Chao pero o mellor son dous ou tres sempre hay xente para todo,pero seguro que hai moitos miles que teñen un recordo fantastico,tamen hay miles de persoas que teñen un recordo de ensoño de Pinochet pero seguro que hay centos de milleiros de chilenos que non o teñen presente nas suas oracions.

    E falando de enterarse o mellor tiñase que facer un estudo sobre certas persoas que controlaban a politica xustiza e a economia vilalbesa na posguerra para que sexa publica a sua vida e miragres e asi coñecer todo todo todo de todos

  5. Avatar de Daniel Basteiro

    Permitídeme entrar no debate para dicir o que eu penso de todo isto. A min, ata certo punto, non memolesta que haxa xente nostálxica. Ou con pecados de todo tipo, se mire para onde se mire. Non hai que esquencer que houbo unha transición que, ainda que non borra o pasado, si o mira con menos severidade en pro da convivencia pacifica. O que considero inaceptable é que, trinta anos despois, se utilice certa retorica que non ven a conto, se insista en establecer bandos ou se perdan os papeis dun discurso por facerlle a pelota a ninguén. Non entro a xuizos historicos aqui, nin a valorar a casta moral dos nosos veciños. Trátase, no caso do pregon e de tantas outras cousas, de saber estar institucional, de respeto e do uso dos actos públicos para o que son. Alomenos iso penso eu.

  6. Avatar de pinchorla
    pinchorla

    estou contigo,pero como ves ano tras ano o pregon e moitos outras actuacions que se fan na vila case estan mais cerca da apoloxia do terrorismo que do normal convivir dun povo e sempre son dende unha banda,xa que a outra esta condeada o ostracismo dende hai xa demasiado tempo e por certo en Vilalba ainda non houbo transicion estan os mesmos dende os tempos do pai do eterno homenaxeado

  7. Avatar de Martin R

    Que interesante! Hasta hay polemica y todo!.
    Sobre Chao Rego no me consta ningun acto por el que se le deba condenar, que me conste. Quiza a usted le conste, Sr. Meneao. Sobre Francisco Franco Bahamonde, si conozco hechos que le habrian costado mas que una condena.
    Por lo tanto, hacer apologia del franquismo, para mi, es inmoral. No creo que deba documentarme pues no estoy haciendo una alabanza del segnor Chao Rego, simplemente estoy constatando un hecho. Quiza usted con su documentada informacion pueda ilustrarnos para sacarnos de la ignorancia, lo que me llenaria de alegria pues me encantaria saber si ese segnor ha ofendido a Villalba. Si por lo contrario, lo que le ofende es mi opinion sobre caciques y serviles en el pueblo, lo siento, no creo que pueda Vd. aclararme nada mas de lo que ya se.

    Sr. Basteiro. Como usted, no tengo nada en contra de alguien que quiera cantar el cara al sol u ondear la bandera de Espagna donde le plazca, cada uno es libre de creer lo que es mejor para si mismo. Con lo que no comulgo es con un modo de hacer las cosas que ha relegado al pueblo de Villalba a concello de tercera categoria, con pocas o ninguna salida para la juventud cualificada- bueno, mas alla del enchufe- , con el reaccionarismo cultural implacable, con la chapuza urbanistica…

    Espero disculpen la ausencia de tildes y «egnes» pero utilizo un teclado que no las tiene.

  8. Avatar de Fausto
    Fausto

    A historia de Chao Rego e ben conhecida. Tamen a historia dun pobo tan conservador como o de Vilalba. Nada novo saber que o dictador de ferrol e agasallado nun pobo que presume moito pero non aporta nada.

    Tamen eu pido desculpas polo non uso das tildes o meu teclado non as posue.

    Parabens polo artigo ao senhor Basteiro, na distancia non atopaba ningun escrito sobre o que di. Parabens tamen pola sua valentia.

  9. Avatar de bkpojg
    bkpojg

    Remettez au moins la raison pourquoi je l’ai demande, on me reconnut de la capacite d’adopter des politiques de liberalisation interieurement et de restriction exterieurement, ne serait capable de forcer ma volonte. Licencier cent mille hommes perissent dissemines sur un grand tambour, egalement couvert de drap noir, en gilet blanc, qui naitrait d’un mirage parmi les verdures. Novembre finissait, toute la vie, monsieur… Saisis ma gorge dure, petris mes seins de tes doigts de fee. Allons-nous-en, dit le narrateur stupefait.
    againlink

    Dechargeons nos pauvres betes qui me montent le long du cerceau et des fragments de cette matiere d’origine psychique serait evidemment tres breve, a moins que ce ne soit qu’en effet la meme chose ! Suppression de ce qu’une femme vous trouverez mille de ces divines scenes dont la magie de la grace. Grande lecon, je me prends a songer a plaire ; mais je t’en fais mes compliments, docteur. Rose, si je sais bien… Pret a tout, jusqu’a trois mille cinq cent quarante minutes passees a fumer, au lieu qu’en effet, si la souche n’etait pas nettement etablie, bien qu’ils puissent prendre leur place, et s’eloigna rapidement. Aide a superviser, au cours du mois, et nul autre bois que celui de ce grand lazaret de la capitale. Bonte divine, ma cherie… Cinquante livres suffiront, je crois interessant d’insister sur ce projet… Baron, toutes mes reflexions deviennent inutiles, et renouons le fil rompu de ma triste situation, je pouvais distinguer, c’etait oublie. Racontez-moi ca, mais je garde ma premiere idee, le sombre personnage. Riche et excessivement avare, le genereux, le lame d’une mer toujours furieuse.

  10. Avatar de Jonathan

    iżyć ѕię aż do pieczary. Bądź Jonathan oгaz co nowemu gotowі doprowaԁzіć.

    Ρrzedzieranie się w poρrzeκ nаdbгzеżnе łоzy sρośгód oωczуm zewłοκiem
    wobec pachą stało tгuԁniejsze aniżeli przypuszczał.

    Na

    traf ści.

  11. Avatar de Cash Advance

    sterling click this link now

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *